Hier alvast een paar foto's uit de fotogallerij
 
 
 
Je bent nu bij de verhalen, beneden kun je zien wie zijn verhaal wilt delen met jullie. Als je hier ook op wilt komen te staan stuur mij dan ff een mailtje met het verhaal en/of foto's.
   
De goudkarper

Ik ging vorig jaar samen met mijn vismaat is op zoek naar een nieuwe plek om karper tevangen. Tijdens onze zoektocht kwamen we langs een klein slootje van zo'n 4 meter breed en zo'n 25 meter lang. We zagen al meteen dat er erg veel voorn in het slootje zat. We waren de voorntjes wat brood aan het voeren en opeens waren ze daar drie goudkarpers. Alle drie toonden ze bijna geen belangstelling voor het brood dat wij ze probeerden te voeren. Dit vonden we toch wel erg gek, want we zagen nooit mensen in dit slootje vissen. Dus het kon toch geen dressuur zijn. Dus dachten we dat de karpers het brood nog niet konden en het daarom negeerden. We een week voordat we gingen vissen voeren met brood. De karpers wouden het nog steeds niet eten. Dus toen wij daar de eerst dag aankwamen. Bleek de karper totaal geen intresse te hebben voor ons aas. Toch kon het niet aan het aas liggen want de voorn liet het zich goed smaken. De volgende dag zijn we weer gegaan en we hadden weer geen resultaat. Dit begon er toch al problematisch uittezien. Hoe krijgen we het toch voor elkaar dat de karper ons aas pakt voor de voorn. En hoe krijgen we het voor elkaar dat de karper ons brood als voedsel accepteerd. We hadden de rest van de week geen tijd meer om te vissen. Maar we bleven ondertussen wel maar weer doorgaan met het voeren. De volgende zaterdag zouden we er wel is effe een karper uitgaan halen in iedergeval dat dachten we. De volgende zaterdag kwamen we veilig aan op de plaats van bestemming het was lekker weer, dus de karpers zaten hoog we hadden de goudkarpers dan ook al snel gevonden. De kleinste van alle karpers begon al wat brood tepakken dit was al een goed teken. Het mindere was dat de eigenaar van de sloot ons ook al door kreeg. Zodra wij onze hengels in wouden gooien kwam hij al naar ons toe. Hij maakte het ons erg duidelijk dat we absoluut niet gewenst waren. Ik weet niet wat het is maar zodra wij ergens gaan vissen wil iemand het ons wel beletten. Waar wij laten ons natuurlijk niet zomaar wegjagen en al zeker niet na twee weken voeren. In dat weekend hebben we niet meet gevist. We zijn natuurlijk wel blijven doorgaan met voeren tot het volgende weekend. We gingen erg vroeg naar de sloot toe om een uur of 4 zal het zijn geweest. Toen wij aankwamen was het nog half donker. We besloten om eerst nog wat brood tevoeren en daarna nog even te wachten op wat meer licht. Toen het wat lichter was begonnen we met vissen . En na een tijdje begon de eerste goudkarper het brood al te pakken. We gooiden in en toen begon het spannende wachten. De karper zoog al aan mijn brood maar pakte hem niet. Hij zwom daarna rustig door naar de broodkorst van mijn vismaat en zoog hem op. Mijn vismaat wachte effe en sloeg daarna aan. De karper ging er meteen goed vandaar. En zwom als een gek naar een tak die in het midden van de sloot lag. hij kon hem nog net tegenhouden. En pompte daarna de karper langzaam richting het net. De karper probeerde voor het net nog een keer te ontkomen. Dit lukte hem niet en hij gleed langzaam het net in. Wij waren natuurlijk erg blij met deze vangst de goudkarper was 65 cm lang en woog 5.5 kg. Dit was de grootste goudkarper van de sloot. Zo zie je maar weer dat hard werken altijd word beloond

Rob Hoogers